Carnaval

Lieve Allemaal,

voor het eerst in mijn leven heb ik carnaval gevierd en wel in Oruro. DE plaats in Bolivia waar je carnaval moet vieren wil je het goed doen.

Vrijdagochtend lekker lang uitgeslapen want we wisten dat het een vermoeiend weekend zou worden. Na ons tas ingepakt te hebben kwam Elsa ons vol enthousiasme vertellen dat ze carnaval zou gaan vieren in Cochabamba en het huis tot en met woensdag van ons zou zijn. In eerste instantie dachten we oew lekker even het rijk alleen maar toen we zondagavond terug kwamen uit Oruro miste we der al. Vanavond is ze weer thuis en we kijken er nu al naar uit!

Carnaval in Oruro. Je moet het meegemaakt hebben. Na een busreis van 4 uur in een gammele bus met Jezus achterop kwamen we aan in Oruro. Met 9 nederlandse meiden en Valentino sliepen we op een kamer. Althans dat dachten we want het hostel bleek een school te zijn en ons kamer een klaslokaal waar 10 matrassen in lagen die je geen matrassen kan noemen. Het matras bestond uit wat bij elkaar gebonden stro. Wat af en toe heerlijk in je lijf prikte. En dan heb ik het nog niet eens over de wc´s gehad. AB-toernooi is er niets bij. De wc´s waren ubarhaupt te smerig voor woorden maar daar kwam ook nog eens bij dat deze wc´s niet door getrokken konden worden. Ik bespaar jullie verdere details. Gelukkig waren we met een hele leuke groep van 10 nederlanders en dat maakte de matrassen en wc´s een beetje goed.

Carnaval in Bolivia is totaal anders dan in Nederland. Carnaval in Bolivia betekend water gevecht, heel veel spuitbussen schuim en het liefst in je gezicht, een parade en veel drank.

Vrijdagavond kwamen we aan en zijn we direct de stad in gegaan. Met zijn allen hebben we gefeest en gedanst op een groot plein waar een DJ stond te draaien. Het was 1 groot feest tot we kennis maakte met de Boliviaanse mannen. Ik weet dat ik niet mag generaliseren maar ze hebben geen goede indruk op me gemaakt. Ze komen veelste dicht bij en begrijpen niet wat nee betekend (ook niet als ik het in het Spaans zeg). Het was echt een vleeskeuring, vrouwenhandel. Vreselijk.

De volgende ochtend vertrokken we in poncho, met waterpistool en spuitbus richting de parade. Eenmaal op de tribune plaats genomen te hebben hoopte we te kunnen genieten van de parade. Maar dit was niet het geval. Van de parade hebben we weinig meegekregen omdat we de ene na de andere waterball moesten ontduiken. Na een paar uur van water en schuim waren Juul, Kirsten, Miriam en ik het zat en zijn we terug gegaan naar het schooltje om heerlijk in het zonnetje bij te komen.

Na ´s avonds met zijn alle uit eten te zijn geweest zijn we opnieuw naar de tribunes gegaan om dit keer wel van de parade te kunnen genieten. Na een uurtje of 7 mag er namelijk geen watergevecht meer gehouden worden. Tot grote opluchting van ons. De parade was prachtig om te zien en het was fijn om te kunnen genieten van alle mooie dansen en alle mooie pakken in plaats van bezig te zijn met het ontwijken van waterballonnen. De waterballonnen maakte plaats voor drank en aangezien de Bolivianen hun grens echt niet kennen zag je op iedere hoek van de straat een dronken Boliviaan liggen. Letterlijk.

Helaas was carnaval niet alleen maar leuk en gebeurde er ook het nodige vervelende. Twee meiden zijn bestolen waarvan 1 heel haar portemonnee kwijt is en 1 alleen wat geld. Ook is een meisje naar het ziekenhuis gegaan omdat ze waarschijnlijk iets verkeerds gegeten had en niets meer binnen kon houden. Ze had heel erg last van krampen en heeft er even naar laten kijken. Gelukkig gaat alles weer goed en kon ze zondag gewoon weer met de bus mee naar La Paz.

De afgelopen twee dagen was er in La Paz ook nog carnaval. Nadat het ons maandag 2 uur had gekost (ipv 0,5 uur) om in La Paz te komen (we hebben uitgebreid geshopt) besloten we dinsdag lekker de hele dag binnen te blijven. Het watergevecht ging ook in El Alto door en het vuurwerk vloog je om de oren dus we waren blij met onze beslissing. Zeker toen het begon te hagelen en onweren en wij besloten onder een plaid Madagaskar 2 te kijken. Heerlijk!

Nu naar huis om Elsa haar carnaval verhalen te horen en die van ons te vertellen!

Liefs,

Lotte